Czy Ukrainiec może otrzymać upadłość konsumencką?

Czy Ukrainiec może otrzymać upadłość konsumencką?

Jestem Ukrainką. Mam długi w Polsce. Mieszkam tu już parę lat. Kiedyś musiałam zaciągnąć kredyt w banku, spłacałam go ale niestety zachorowałam poważnie i nie pracowałam dłuższy czas. Bank wypowiedział kredyt, potem wzięłam następny, żeby mieć za co żyć. Teraz pracuje, ale długi powiększyły się o odsetki i sprawy są u komornika, a ja nie jestem w stanie już poradzić sobie z zadłużeniem. Czy w mojej sytuacji mogę ubiegać się o upadłość konsumencką, bo słyszałam, że nawet cudzoziemcy mogą ją dostać, ale wolę zapytać profesjonalisty.

Ustawa Prawo upadłościowe nie przekreśla Ukraińcom prawa do ubiegania się o oddłużenie w ramach postępowania upadłościowego. Przepisy nie wskazują, iż z upadłości konsumenckiej mogą skorzystać jedynie polscy obywatele.

Nie ma więc przeszkód, aby dłużnik pochodzenia ukraińskiego złożył w polskim sądzie upadłościowym wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli sąd ten jest właściwy dla głównego ośrodka podstawowej działalności tego dłużnika. Głównym ośrodkiem podstawowej działalności osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą lub zawodową jest miejsce wykonywania tejże działalności. Dla innych osób fizycznych, takim ośrodkiem jest miejsce ich zwykłego pobytu, które łączy elementy natury ekonomicznej, emocjonalnej czy rodzinnej.

Jednak Pani jako obywatelka Ukrainy musi pamiętać, że składając wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej powinna przedłożyć też zezwolenie na pobyt stały i np. umowę najmu mieszkania czy użyczenia mieszkania, a w przypadku jeśli jest Pani zatrudniona również zaświadczenie o zatrudnieniu lub umowę o pracę. Dobrze byłoby też wykazać, że płaci Pani w Polsce podatki i podlega obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, składając PIT.  Wszystkie te dokumenty mają na celu uprawdopodobnienie zwykłego pobytu dłużnika w Polsce.

PODSTAWA PRAWNA: Art.  19  U S T AWY z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe

1.  Sprawy o ogłoszenie upadłości rozpoznaje sąd właściwy dla głównego ośrodka podstawowej działalności dłużnika.

1a.  Głównym ośrodkiem podstawowej działalności jest miejsce, w którym dłużnik regularnie zarządza swoją działalnością o charakterze ekonomicznym i które jako takie jest rozpoznawalne dla osób trzecich.

1b.  W przypadku osoby prawnej oraz jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, domniemywa się, że głównym ośrodkiem jej podstawowej działalności jest miejsce siedziby.

1c.  W przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą lub zawodową domniemywa się, że głównym ośrodkiem jej podstawowej działalności jest główne miejsce wykonywania działalności gospodarczej lub zawodowej; w przypadku każdej innej osoby fizycznej domniemywa się, że głównym ośrodkiem podstawowej działalności jest miejsce zwykłego pobytu tej osoby.

2.  (uchylony).

3.  Jeżeli dłużnik nie ma w Rzeczypospolitej Polskiej głównego ośrodka podstawowej działalności, właściwy jest sąd miejsca zwykłego pobytu albo siedziby dłużnika, a jeżeli dłużnik nie ma w Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zwykłego pobytu albo siedziby, właściwy jest sąd, w którego obszarze znajduje się majątek dłużnika.

4.  Jeżeli w toku postępowania o ogłoszenie upadłości okaże się, że właściwy jest inny sąd, sprawę przekazuje się temu sądowi. Na postanowienie o przekazaniu sprawy nie przysługuje zażalenie. Postanowienie to wiąże sąd, któremu sprawa została przekazana. Czynności dokonane w sądzie niewłaściwym pozostają w mocy.

5.  Przekazanie sprawy po ogłoszeniu upadłości jest niedopuszczalne.