Upadłości konsumenckiej nie może ogłosić:
- Skarb Państwa
- Jednostki samorządu terytorialnego
- Publiczne samodzielne zakłady opieki zdrowotnej
- Instytucje i osoby prawne utworzone w drodze ustawy, chyba że ustawa ta stanowi inaczej, oraz utworzonych w wykonaniu obowiązku nałożonego ustawą
- Osoby fizyczne prowadzące gospodarstwo rolne, które nie prowadzą innej działalności gospodarczej lub zawodowej. W przypadku natomiast, gdy dana osoba prowadzi inną jeszcze działalność gospodarczą lub zawodową, choćby miała ona nawet charakter tylko poboczny, jest traktowany jako przedsiębiorca, mający zdolność upadłościową.
- Uczelnie
- Fundusze inwestycyjne
Co ważne upadłości konsumenckiej nie mogą też, ogłosić:
- osoby fizyczne będące wspólnikami w spółce jawnej lub partnerskiej,
- komplementariusze w spółce komandytowej,
- odpowiedzialni komplementariusze w spółkach komandytowo-akcyjnych.
- komandytariusze i akcjonariusze w spółce komandytowo-akcyjnej odpowiadający jak komplementariusze.
Co do zasady upadłość konsumencka jest dostępna wyłącznie dla osób nieprowadzących firm ( długi mogą pochodzić z działalności ale działalność musi być zamknięta.) Zawieszenie działalności nie uprawnia do ogłoszenia niewypłacalności.
Przepisy prawa upadłościowego nie wykluczają jednak rozpoczęcia działalności gospodarczej już po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej.
Należy też wiedzieć, składając wniosek o upadłość konsumencką osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, że są długi które nie ulegają umorzeniu, i są wskazane w art. 491(21) ust. 2 ustawy prawo upadłościowe. Są to:
- alimenty
- renty z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci
- kara grzywny i inna kara zasądzona przez sąd karny
- zobowiązania świadomie pominięte przez dłużnika
Wszystkie inne długi, wynikające z niezapłaconych kredytów, pożyczek, długów wobec osób fizycznych, ZUS, US, parabanków są umarzane.
